بررسی الگوی بروز هیستوپاتولوژیک تومورهای بدخیم اولیه ریه در استان همدان از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۳

مقدمه و هدف: سرطان ریه هنوز شایعترین علت مرگ دراثر سرطان در بسیاری از کشورها می باشد. در استان همدان بعنوان منطقه ای با سهم جمعیتی نسبتا قابل توجه از کشور ایران،مطالعات اپیدمیولوژیک مشابهی انجام نشده است، لذا این مطالعه با هدف تعیین فراوانی هیستوپاتولوژیک تومورهای بدخیم ریه در بین مراجعین به بیمارستان های آموزشی شهر همدان از سال 1384تا 1393انجام گرفت. روش اجرا : این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی به روش سرشماری بود که در آن 429 نمونه آسیب شناسی با گزارش تومور ریه مورد بررسی قرارگرفته است. تعداد263 نمونه شامل 225 نفر مرد (55/85%) و 38 نفر زن (45/14%) ) معیار ورود به مطالعه را داشتند. این نتایج از دفاتر آزمایشگاههای آسیب شناسی بیمارستانهای بعثت و شهید بهشتی و آزمایشگاه رازی همدان از تاریخ 1/1/84 تا تاریخ 29/12/93 استخراج و چک لیست تکمیل شده است. اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار stata و آزمونهای آماری t ، c2 و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان میدهد که دراستان همدان 87/44 درصد بیماران مبتلا به تومور اسکواموس سل کارسینوما و 1/25 درصد مبتلا به سرطان ریه با سلول کوچک، 8/14درصد بیماران مبتلا به آدنوکارسینومای ریه و 2/15درصد از بیماران به سایر گونه های کارسینوم مبتلا هستند. 55/85 درصد نمونه ها مربوط به بیماران مرد و 45/14 درصد نمونه ها مربوط به بیماران زن می باشند. نتیجه نهایی: این مطالعه نشان داد که طی 10سال مطالعه در همدان، برخلاف نتایج مطالعات جهانی شایعترین تومور برونکوژنیک کارسینوما، نوع اسکواموس سل کارسینوما می باشد و طی مدت بررسی شیوع توموردرمردان بیش تر از زنان است.